Alt er ein ruðuleiki aftan á kvartaroyndina. Tað er Tórusa skyld, at Silja bleiv blakað úr sínum kvarti og knappliga noyðist at vera reyð. Fyri Tóru merkir nýggja støðan, at hon ikki longur skal brúka sína reyðu gávu, men læra at brúka lilla. Men tað er lættari sagt enn gjørt, tí lilla er als ikki sum reyða, og Tóra stendur aftur á berum. Tóra flýggjar undan tonkunum og út í hagan, men knappliga er hon aftur við tann løgna varðan, sum hon sá áðrenn kvartaroyndina. Landslagið er fullkomiliga broytt, og krákan á varðanum kráar ávarandi eftir henni