Í útryðjuni av einum býi fittan tein uttan fyri Istanbul arbeiða ein brunngravari og lærlingur hansara við at finna vatn í víðum turrlendi. Sum teir báðir knossast í summarhitanum, knýta teir vinabond og siga søgur hvør fyri øðrum. Teir fara til handils inni í býnum og taka sær av løttum har eftir dagsins strev. Har fær drongurin eyga á ta reyðhærdu kvinnuna og verður trásettur av henni, sum er eins hugtikin av honum sum hann av henni. Í gáloysni hendir ein vanlukka, sum rakar brunngravaran, og drongurin flýggjar aftur til Istanbul. Fleiri ár ganga, áðrenn hann gáar eftir, at kanska átti hann ikki ábyrgdina av vanlukkuni